Canım,
Senin neyin eksik diğerlerinden? ... Bağırsan yokluk bağıracaksın... Çağırsan türkü yerine yalnızlık çığıracaksın...
Sen hangi müziksin ? Yoksa bir ağıt mısın ? İçindeki ağıtları sustur, bize gülücüklerini saç... Hayat dolu birisin biliyorum...
Sen, bir çocuk gibi ağlayışını saklayamıyorsun, günleri karıştırıyor, hesabı parmaklarınla yapıyorsun...İşte bu kadar abartısız.. Hayat parmaklarımız kadar...Bir ? Üç-beş derken geçiveriyor...Canım...Varsa bir dostun dünya senin demektir. Yoksa cehennemindir dünya...Varsa bir sevenin cennettesin, yoksa cehennemindir...
Neden 'dünya' demişler hiç düşündün mü ? Ben düşündüm... Acaba diyorum DÜN vardı yaşadık; YA gerisi mi demek istediler? Olabilir... Tek dün mü var gerçekte: Olabilir... Ya gerisi? Evet, belki de ilerisi demek daha doğru olacaktır... İnsan yaşlandıkça belki de geriyi, ileriyi karıştırıyor neredeyse...
DÜN-YA deyip hayıflanmak mıdır gerçek ? Yazık ki DÜN vardı, vardık; ama olsun vardık işte... Sen benim kendimi ve yaşamı sevmeme hatta biraz da övünmeme sebep oldun... acaba beni seviyor muydun? ... Bilmiyorum... Hani bir otobüse binsem tutup bir yere ulaşsak 'vardık' diyeceğim... Ancak, acaba senin o minik yüreğine ulaşabildim mi, varabildim mi? Hayır mı diyeceksin? Verdiğin cevap bende ne tepki yapacak? VARDIK hayatında ama VARAMADIK mı olacak yanıtımız?
Bir çocuksun belki ama ne de tuhafsın ? Boyuna koşmak sana mutluluk veriyor.... Bilmem ki sen ne olmak istiyorsun? Ancak koşmak belki zamanı yakalamaktır... Belki geride kalmamak, belki rüzgarı saçlarında, teninde hissetmektir. Sen hissediyor musun çocuk?
Horace Mann “Çocuğu etkilemeden öğretmeye kalkanlar soğuk demiri boş yere döverler” der... Bu söz biraz kılavuzluk etti bana... Biliyor musun sana bir gün kızmıştım... Sen Ö'ye Ü; A'ya E dediğinde ... İşimiz öğretmek olunca elbet kızılacak bir durum... Ancak seni kazanmadan mı söyledim bu yanlışı diye de düşünüyorum... Ama belki de beni anlarsın bir gün; DÜN öyle davranmamalıydım demelisin... YA işte böyle sonuçlanır da demelisin... Diyebilmelisin...
Biliyorsun; giden geri gelmiyor ne olursa olsun... Bunu anlamakta zorlanıyoruz... Anlatmak da zor tabii... Allah korusun... İnşallah yalnızlık çekmeden DÜN ler kalır ardında ve YA deyip şaşırırsın hep... Dileğim mutlu yaşantıların olur senin de... Kal sağlıcakla…
Çocuk'a
Sana öğretirken ben, mutluluk doluyorum
Ne güzel kendim oldum, sen sen oldun a çocuk
İzledin sınıfını meraklı gözlerinle
Bazen yaramazlık da yaptın değil mi çocuk
Şaka gibi, daha dün, sınıftaydım bütün gün
Telaşlardayım, yorgun, dağılmıştım bütün gün
Çiçek tutturuverdin tebeşirli elime
O gündür hatırlarım unutmam seni çocuk
Ne yana baksam bence, sen bir çiçeksin çocuk
Her yerde olmalısın gece gündüz demeden
Bakma geceler siyah gündüzlerse malumdur
Geceye de ışık olan bil ki sen olmalısın
Ne yana baksam bence , parlak ışıksın çocuk
Bazen sakladın benden minik defterlerini,
Sonra gösterdin birden kalple dolu resmini
Bilmem özler misin sen bu güzel okulunu
Kağıt ve kalemleri, tümden ağaç kokulu
Bir gün sevindirsem ben, seni birden bilmeden
Uçarım gülüşünü görünce minik çocuk
Annenin babanın da apansız elini öp
Onlardır gülümseten ilk önce sizi çocuk
Büyümüş de küçülmüş, halin bana ne desin
Umutlar dağıtıyor her geçen gün hür sesin
Atamıza söz verdik, biz olalım çalışkan
Yurdu yüceltmek için "övün, çalış ve güven”
