Bir Şair ve Hayat

Ellerimi uzatsam bir avuç gökyüzü tutarım

Ağlasam yağmurlar yağar yeryüzüne

Bana söylemeyin ellerin kötülüğünü

her yer iyiliklerle dolu: görebilene

Yad eller almasa da beni

“Yabanım” Yakup Kadri’ce

Sevenim vardır elbet birkaç kişi

O da bana yeter de artar bile

Kaldırım taşında çırpınan bir serçedir yaşam

Hiç kimsenin kıyamadığı…

Sen ben kavgası yetti artık kısacık ömrümüzde

Güzellikler “geçici”

Ayrılıklar “acı”

Ölüm “katlanılmaz” dır ekseriyetle…

Geriye ne kalır a dostlar?

Mal mı ,mülk mü, para mı ?

Uzun bir nefes kalır annemizden

Bir bakış kalır babamızdan

Etrafımızda ağaçlar

Ve uzun bir sessizlik …

Böyle Sevdim

Ferhat gibi dağ delmedim

Şirin gibi beklemedim

Sevgimizi ben dağ ettim

Geze geze tükenmez ki

Leyla olsam ağlamadım

Aslı olsam yalvarmadım

Bu sevdadan usanmadım

Yaza yaza söz bitmez ki

Tektir bende seven yürek

Bana yalnız sevda gerek

Hayatımda dostlar gerçek

Seve seve aşk bitmez ki

Baktım elbet sağa sola

Onsuz sağlık sor ne ola

Gözlerimde bir yaş ola

Ağlasam da yaş bitmez ki

Tek taş gibi parlıyordu

Bana gülüp ağlıyordu

Sordum amma bilemedim

Sevgisinden kalp durmaz ki

Edip oldum size yazdım

Nerde ise öleyazdım

Bazen bahar bazen yazdım

Bu dünyadan bıkılmaz ki 

Yapayalnız Bir Ben

Duygularımı anlatmam çok zor

Ne sen beni ararsın ne de ben seni

Yağmurda yazıldı bu mektup

Ve gitmeyecek hiçbir zaman yerine

Çünkü kaçırdım son treni

Ah bilseydim oynamaz mıydım

Verdiğiniz oyuncaklarla

Sabahtan akşama kadar,

Olsun bana yeter

Düşlerimdeki elma şekeri

Şimdi yapayalnız ortada

Ve bir o kadar da

Şaşkın

kalakaldım;

Bir bulabilseydim

Beni bitireni