Mahalle yaşantısının, kültürünün hakim olduğu 1970'li ,1980'li yıllarda denize gitmek; şimdiki gibi diskjokeylerin bangır bangır çaldığı müziklerden, kokteyl içeceklerden, şezlonglardan, localardan oluşan 'beach club' kültüründen çok uzak bir şeydi!

O zamanlar tatil için uzun uzun planlar, hazırlıklar yapılmaz her şey anlık, hayat günübirlik yaşanırdı.

Yaz aylarının gelmesiyle Pazar günleri şenlik havasında geçerdi.

Dizi filmlere, romanlardaki konu olan karakterler sanki Eşrafpaşa'nın her mahallesinde de yaşardı!

Kadeh gibi çınlayan sesi,yaz kış açık penceresiyle mahallenin sevgilisi bir Sebahat Abla!

Siyah meşinden ceketi yara gibi gülümsemesiyle mahallenin afillisi bir Eşref Abi!

Açık saçık şarkıları ve fıkraları ile bir Fahriye Abla!

Yardımsever, hamarat, iş bitirici bir Perihan Abla'ya sahiptik!

Çiçek Abbas'ın kırmızı Ford Transit minibüsüne biner gibi adeta mahallece cümbür cemat doluşurduk bir minibüse!

Dokuz sekizlik ritimle söylenen şarkılarla dümbelek çala çala, göbek ata ata şen şakrak bir şekilde kumu, denizi, mandalin bahçeleri ile meşhur tatil beldesi Gümüldür-Ürkmez yolunu tutardık!

O zamanlar dünyanın en kıymetli tütünün yetiştirildiği şimdiki Tahtalı Barajının suları altında kalan Bulgurca Köyü'nde mutlaka mola verilirdi!

Taze ekmek, kavun, karpuz üzüm buradan tedarik edilirdi.

Gümüldür'e ulaşılır ulaşılmaz bir ağaç gölgesi bulunur, yere kilimler serilir, çaylar demlenir, yolun yorgunluğu giderilirdi.

Çocuklar vakit kaybetmeden ayakları yana yana kızgın kumlardan serin sulara kendilerini bırakırdı.

Yaşlılar kış boyunca ağrıyan bedenlerini dinlendirmek şifa bulmak için adeta kumlara gömülürdü!

Sahilde kıyasıya oynanan tavla partilerinden yükselen 'hepyek, kırık, kapı, gele' sesleri rüzgarın sesiyle dalgalara karışır sanki karşı kıyılara kadar giderdi!

Renk renk, çeşit çeşit çağlar boyu biriktirdiği yaşanmışlıklarla deniz kıyısına vuran deniz kabukları bir anı bir süs olarak toplanırdı!

Ne de olsa o yıllarda kum, deniz, bulut, hava, hayat bedavaydı!

Eğlenceler, sohbetler, kahkahalarla gün batırılır.

Akşam esen imbatın serinliği, yüzümüze vuran İzmir grubunun rengi ve akşama yoğurt sürülmeyi bekleyen kızarmış vücutlarla dönüş yolu başlardı.

Tarifi bile zor olan büyük mutluluk veren çıkarsız, saf ilişkilerin gönülden yaşandığı o güzel yıllara, o güzel insanlara sonsuz selam olsun.

Hepsini sevgiyle ve saygıyla anıyorum.

Büyüklerimiz boşuna dememiş

‘'Geçmiş zaman olurk ki hayali cihan değer.''